Ten wiersz jest twardy i mocny
Jest domem z cegieł
Miga w twojej duszy dwoma kolorami:
czerwony
zielony
czerwony
zielony
Mieszkają w nim wszystkie momenty, wzruszenia, myśli, noce
Wiersz jest na szczycie uzdrowiska
Na szczycie wiersza świeci neon „Patria”
Jest twardy i mocny
Ten wiersz nie ma drzwi
Jest sześcianem
Możesz go obracać w dłoni
Wszystko przypomina mi jakie jest życie
Zmarli nie żyją
Nic za tym nie idzie
Świat leży na dłoni, na plecach
Najgorsze wojny, ludzie, pomysły, choroby
Są teraz
Oddzielone długimi korytarzami nudy
Którymi chodzę i mogę myśleć
Ten dzień to kolejny sukces
Większość przeżyła, budynki stoją, firmy nie plajtują
Rozmowy nadal dotyczą spraw itp.
Trudno w to uwierzyć
Nie mam obowiązków
Zaspokoiłam wszystkie swoje potrzeby
Nawet na zapas
Obudził mnie sms od matki o treści „OK”
Nadają serial o dorosłych, którzy spotykają się na drinka
Alkohol poprawia mi humor